Varmak kadar keyifli, yolda olmak.
Balçık’la noktaladığımız Bulgaristan sınırını, yine küçük bir kasabayla Mangalia
ile açıyoruz Romanya’da. Sanıyorduk ki, Dereköy’den sonra başka bir sınır
kapısı beklemiyor bizi. Ama Romanya Schengen ülkelerine dâhil olmadığı için yine
sınır kontrolündeyiz. Yanıbaşından Avrupa Birliğine üye ülkelerin araçları
rahat rahat geçerken, kuyrukta beklemek insanın gücüne gitmiyor değil
hani. Romanya sınır görevlileri,
Bulgarlara göre daha rahat, daha neşeli. Buranın da kendine ait Rovanet isimli
vinyeti varmış, ama cama yapıştırılan türden değil, sadece evrakı aracımızda
bulundurmamız yeterli. Bu bizim yabancı bir sınırdan başka bir yabancı sınıra
ilk geçişimiz. Ufukta kıyıyı göremeyen, okyanusa açılmış gemi gibiyiz.